सरकारले चीनबाट र अमेरिकी सरकारको सहयोगमा ठुलो मात्रामा कोरोना विरुद्धको खोप (एन्टिभाइस) जनतालाई सुरक्षित गर्न प्रयोग गर्न उपलव्ध गराएको थियो । यसैक्रममा सरकारले असारको २९,३० र ३१ गते खोप अभियान संचालन गरेको थियो ।
हामी जन्मदै देखी कसैको नजिक हुन्छौभने त्यो हो आमा १ । आमासंगै हुर्कदै बढदै गर्दा धेरै कुरा सिकिन्छ । यस्तैमा हामीले एउटा कुरा सिकेका हुन्छौ हरेक घरका आमाले घरको भान्छा सम्हाल्ने गर्नुहुन्छ । आमाले खाना पकाइसके पछी घरका परिवार सबैलाई ख्वाइसकेपछी अन्त्यमा आमाले खानु हुन्छ । यसैक्रममा आमा कहिले भरपेट खान पाउनुहुन्छ त कहिले आधापेट त कहिले भोकै पर्नुहुन्छ। त्यसैले आमा आफु भोकै भएरपनि सबैको पेट भर्न पाउदा खुशी हुने हुनाले महान हुन भन्ने गर्छन ।
यसैगरी कोरोना विरुद्धको खोप पनि पहिला सरकार, सरकारका आसेपासे, पत्रकार आदीले लगाउनु भन्दा पहिलमा जनता जसलाई सबैभन्दा पहिला खोपको आबश्यकता छ त्यसलाई लगाउनुपर्छ त्यसपछी बल्ल आमा जस्तै सरकार र सरकारमा रहने ब्यक्ति समुह जसले मुलुकको आमाको भुमीका निर्वाह गर्छ त्यसले लगाउनु पर्छ भन्ने मेरो र हामीजस्ताको सोच थियो । तर अफसोच पहिला मुलुकका आमाको भुमीका निभाउने सरकार र सरकारका आफन्तलाइनै खोप लगाउन हतार देख्दा सरकारप्रति दया लागेर आयो ।
पहिला भान्छेले खाने नेपाली सस्कार नभएपनि नेपाल सरकारका ठेकेदारहरु पहिला भान्छेले खानुपर्छ भन्ने सोचका साथ सबै भान्छे अर्थात पहुचवाला सबैले खोप लगाइसक्यो भन्ने सुने । अवत सर्वसाधारण जो देश निर्माणका लागि पसिना बगाउनेको पालो आयो होला भनेर खोपलागाउन चासो देखाउदै थिए मैलेपनि ।
यसैक्रममा भक्तपुरको सुर्यविनायक नगरपालिका वडा नं. २ को स्वास्थ्य चौकीमा असार ३० गते टेलिफोन नं. ६६३२६९९मा सम्पर्क गरेर खोप लगाउन पाउने नपाउने बारेमा जानकारी लिएपछी खोप लगाउन पाउछ आफ्रनो परिचयपत्र लिएर आउनुस भन्ने सुझाव आएपछि म परिचय पत्रका साथ स्वास्थ्य चौकी गए तर विच बाटोबाटै स्वस्थ्य चौकी जाने वाटो छेकेर सुरक्षाकर्मी रुपी ट्राफिक प्रहरी बसेको थियो । त्यो प्रहरीको जत्थाले स्वास्थ्य चौकी जाननै दिएन कारण खड्क प्रसाद ओलीजीको वालुवाटारवाट बालकोट फिर्ती सवारी कार्यक्रम रहेछ । त्यसपछी फर्केर वडा कार्यालयमा रहेको स्वास्थ्य केन्द्रमा लाइन बस्न गए बालकोट चोकमा । लाइन बस्दैथिए त्यति बेलानै नेपाल पत्रकार महासंघवाट साथीहरुको फोन आयो तुरुन्त महासंघ कार्यालयमा गएर सिफारिस लिएर शसस्त्र प्रहरी वल अस्पतालमा पत्रकारलाई खोपको ब्यवस्था छ त्यहाँ खोप लगाउन जानु भनेर ।
तर म वडा कार्यालयमा नै खोप लगाउनको लागि लाईन बसेको भएर वडामै लगाउन पाए यतै लगाउछु पाएन भने मात्र सिफारिस लिन आउछु भन्ने जवाफा दिए । करिव दुई घण्टाजति लाइनमा बस्दा समय करिव दिउसोको १ बजेको थियो । वालकोट वडाकार्यालयले खोप सकिएको र थप खोप मगाएकोछ आएपछि फेरी खोप कार्यक्रम शुरुहुन्छ भन्यो । खोप काठमाण्डौको टेकुबाट आउनु पर्ने त्यही वेलामा बालकोटमा खड्क प्रसाद ओलीको आगमनमा सवारी लस्कर र सुरक्षाकर्मीको अवरोधका कारण खोप आउन देला जस्तो नलागेर हार खाएर म गए पत्रकार महासंधको कार्यालय र त्यहाँवाट सिफारिस लिएर पुगे बलंवुमा रहेको शसस्त्र प्रहरी वल अस्पताल । साँचै भन्नुपर्दा मलाई प्रहरीको बोल्ने शैलीनै मनपर्दैन तैपनि खोप लगाउन पाउने झिनो आशाका साथ पुगेँ करिव सवा दुइबजे तिर त्यहाँपनि पत्रकारको लामो लाइन थियो । लाइन देख्दा लाग्थ्यो नेपालमा सर्वसाधारण जनता भन्दा धेरै पत्रकार छन । किनकी नेपालमा खोप लगाउन शुरु गरेदेखी नै पत्रकरलाई खोप लगाउन थालेको थियो यो बाँकी छुट पत्रकारलाई भन्ने सुनेको थिए ।
यति कुरा थाहा पाउदासम्म घडिमा सवा चार बजिसकेछ र यस अस्पतालमा पनि खोप सकियो । यो अस्पतालवाट पनि खवर आयो टेकुमा खोप लिन गएकोछ । खोप आएपछि फेरी खोप कार्यक्रम शुरु गर्ने छ । यतिबेला लाग्यो समाज जति अग्रगमन तिर गए पनि नेपाल सरकार अहिले पनि बुहारीलाई खटाएर भान्छाको सामान दिने परम्परालाई निरन्तरता दिएको रहेछ ।
म साँझ सवा ५ बजेसम्म बलंबुको अस्पतालमा खोप लगाउन पालो पर्खदापनि टेकुवाट खोप आउने र खोप कार्यक्रम शुरुहुने लक्षण देखिन। यदि खोप कार्यक्रम शुरुभएपनि भीडमा देखिएको खचाखचको दृश्यले खोप लगाउन पाउन धेरै संघर्ष गर्नपर्ने देखेकोले म हार मान्दै लाइनवाट बाहिरीए र आफ्नो गन्तव्य घरतिर लागे ।
मलाई यो भीड देखेपछि लाग्यो अझैपनि आमा पाउनालई र घरको अन्य सदस्यलाई खान ख्वाउन बाँकी रहेछ ।
अन्तमा पूर्व सरकार र सत्तासिन सरकारसंग एउटा जिज्ञासाः किन यो कोरोना विरुख्धको खोप लगाउनको लागि अनलाईन फाराम भर्न लगाएर समय र पैसाको वर्वाद बनाएको । एक सरकारको यो बेवसाइट पेज बनाएर समय र पैसाको वर्वाद दोश्रो सर्वसाधारण जनतालाइ यो अनलाइन फाराम भर्न लगाएर समय र पैसाको वर्वाद आखिर भेडाको बथान झैँ कोरोना विरुद्धको खोप लगाउन भीड गर्नुनै थियो भने यो बर्वादीको क्षतिपुर्ति कसरी गर्ने ?